نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 490
(33- 34)
نسخ در آيه حق سائل (وَفِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ.)[1] و در اموال آنان حقى است براى سؤال كننده و محروم. (وَالَّذِينَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ. لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ.)[2] و آنان كه در اموالشان حقّى است معلوم براى سؤال كننده و محروم. توجيه نسخ
نسخ و عدم نسخ اين دو آيه در ميان علما و مفسرين مورد اختلاف است و اين
اختلاف از اينجا پديد آمده است كه حق معلومى كه در اين دو آيه آمده ممكن
است همان زكات واجب باشد و ممكن است، يك حق واجب مالى ديگرى غير از زكات و
شايد يك حق مستحب مالى باشد نه حق واجب.
بنا بر احتمال اول، اين آيه از آيات زكات مى باشد و نسخى در آن به وقوع
نپيوسته و بنا بر احتمال سوم، باز نسخ در آن مفهومى ندارد زيرا حق مستحب كه
همان صدقات مستحب مى باشد، هميشه در اموال ثروتمندان وجود داشته و خواهد
بود ولى بنا به احتمال دوم كه منظور از حق در
[1] ذاريات/ 19. [2] معارج/ 24، 25.
نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 490