نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 465
(26)
نسخ در آيه تخلف از جنگ(ما كانَ
لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ
يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ
نَفْسِهِ.)[1] سزاوار نيست كه اهل مدينه و باديه نشينانى كه اطراف آن ها هستند، از رسول خدا تخلف جويند و براى حفظ جانشان از جان او چشم بپوشند.
از ابن زيد نقل گرديده است كه مى گويد: اين آيه نيز با همان آيه (وَما كانَ الْمُؤْمِنُونَ ...) نسخ شده است.[2]
زيرا در آيه مورد بحث تخلف از جنگ به طور كلى مورد نكوهش قرار گرفته و
ممنوع گرديده است، ولى در آيه دوم اجازه داده شده است كه تنها عده اى در
جنگ شركت كنند و عموميت و كليت مفهوم آيه نسخ شده است.
مؤلف:
ولى حقيقت اين است كه اين آيه نسخ نگرديده است زيرا آيه دوم كه به پندار
طرفداران نسخ، ناسخ اين آيه مى باشد، خود دليل بر عدم نسخ و روشن كننده
مفهوم آيه اولى است و حاصل مفهوم و مفاد
[1] توبه/ 120. [2] الناسخ و المنسوخ، نحاس 170، و قرطبى در تفسير خود 8/ 392 نظر به نسخ در اين آيه را به مجاهد نيز نسبت داده است.
نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 465