بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) - الخوئي، السيد ابوالقاسم

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 331

4- قرآن معيار شناخت روايات است
روايت «متواتر» و فراوان در اختيار داريم كه قرآن را محك و شناخت اخبار و احاديث معرفى كرده اند و مضمون اين روايات اين است كه: روايات وارده بايد به قرآن ارائه شده و با آن سنجيده شوند و هر روايتى كه با قرآن تطبيق و سازش نكرد ، دروغ و باطل بوده و افترا و بيهوده اى بيش نيست و بايد آن را به سينه ديوار كوبيد و نبايد آن را پذيرفت.
اين روايات دليل و گواه روشنى هستند، بر اين كه ظواهر الفاظ قرآن، حجيت و مدركيت دارند زيرا يك سخن پيچيده و غير قابل فهم كه ظاهر آن اعتبار نداشته باشد، ميزان و وسيله سنجش نخواهد بود.
و علاوه بر اين روايات، يك سلسله روايت هاى ديگرى نيز وجود دارد كه مى گويد: شروط و پيمان ها را به قرآن ارائه دهيد، هر پيمانى كه با قرآن مخالف آيد، باطل و غير قابل قبول بوده و آن چه مخالف نيست، صحيح و واجب العمل است.
5- ائمه(ع) با ظواهر قرآن استدلال مى كردند
پنجمين دليل بر حجيت ظواهر قرآن، روش استدلال ائمه است كه در بعضى از موارد به ظواهر قرآن استناد كرده و احكام الهى را از آن استخراج كرده اند.
اينك نمونه اى چند از استدلال هاى امام صادق(ع) را كه ظواهر الفاظ قرآن را مورد استناد و استشهاد قرار داده است، در اينجا مى آوريم:
1- زراره از امام صادق(ع) پرسيد: از كجا به دست آورده ايد كه در وضو به قسمتى از سر بايد مسح كرد نه به همه آن؟ امام(ع) در جواب وى فرمود: «لمكان الباء»، يعنى به جهت وجود «باء» كه در آيه وضو به كار رفته است و از ظاهر آن چنين بر مى آيد كه تنها به قسمتى از سر مسح كردن كافى است نه به تمام آن.
2- روزى امام صادق(ع) منصور دوانيقى را از پذيرفتن گفتار سخن چين و دو بهم زن، نهى مى فرمود و گفتار خويش را بدين جا رسانيد كه: گفتار سخن چين مورد اعتبار و قابل قبول نيست، آنگاه اين آيه را خواند:
(إِنْ جاءَكُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا.)[1]

[1] حجرات/ 6.

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 331

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست