responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم    جلد : 1  صفحه : 293


پاسخ:اين بود نمونه مختصرى از گروه دوم روايات تحريف كه از ظاهر آن ها تحريف قرآن استفاده مى شود، در پاسخ آن ها بايد گفت كه:
اولا: منظور از آن چه در نام هاى ائمه نازل شده، نزول قرآنى نيست بلكه گفتارى است كه به عنوان تفسير بعضى از آيات قرآن از طرف خداوند نازل شده است. بنابراين، عدم نقل اين گونه گفتارهاى نازل شده كه جنبه تفسيرى داشته باشد موجب تحريف قرآن نمى شود تا با اين گروه از روايت ها بر تحريف قرآن استدلال شود.
و ثانيا: اگر اين روايت ها جز تحريف قرآن معناى ديگرى نداشته باشند، در اين صورت چاره اى نيست جز اين كه بايد آن ها را كنار بگذاريم و در هيچ بحث علمى بدان ها تكيه نكنيم و تمسك نجوييم زيرا ظاهر آن ها با دلايل محكم و مسلمى كه به عدم تحريف قرآن دلالت دارند، نمى سازد و با كتاب خدا و احاديث و گفتار پيامبر مخالفت دارد و هر روايتى كه با كتاب خدا و گفتار پيامبر مخالفت داشته باشد، مطرود بوده و هيچ گونه قابل عمل نخواهد بود و طبق اخبار متواتر و فراوان بايد چنين روايت هايى را به دور انداخت و بر سينه ديوار كوبيد. بنا بر آن چه گفته شد، اگر روايت يا روايت هايى دلالت كنند كه اسم على(ع) در قرآن صريحا آمده، بايد آن ها را تأويل و توجيه نمود و اگر قابل تأويل و توجيه نبودند، بايد آن ها را دور انداخت زيرا بنا بر دلايل مسلمى كه در اختيار داريم، اسم على(ع) صريحا در قرآن نيامده است. اينك نمونه اى از دلايل ما كه جوابگوى گروه دوم روايت هاى تحريف مى باشد:
1- از حديث مسلم و تاريخى غدير استفاده مى شود كه نام على در قرآن صريحا نيامده است زيرا تعيين على(ع) بر خلافت و جانشينى او به وسيله حديث غدير به فرمان خدا بوده است و آن هم در اجتماع عظيم مسلمانان بعد از تأكيد فراوان و شديد اللّحن و واجب الاجرا و بعد از آن كه خداوند به پيامبرش وعده حتمى داد كه او را در اين مسير يارى كند و از حملات و خطرات دشمن محفوظش بدارد.
اگر نام على در قرآن به صراحت ياد شده بود، به آن اجتماع عظيم مسلمانان و نصب على به خلافت، آن هم بعد از اين همه تأكيدات و شرايط، احتياج نبود و اگر در قرآن نام على صريحا آمده بود ، رسول خدا از اظهار آن، ترسى نداشت تا وعده تأييد و محافظت از طرف خدا فرودآيد.
آرى، از حديث غدير چنين استفاده مى شود كه نام على(ع) صريحا در قرآن نبوده است، مخصوصا اين كه اين جريان در حجة الوداع و اواخر دوران زندگى پيامبر(ص) واقع شده است كه
نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم    جلد : 1  صفحه : 293
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست