- براساس يك قول، اين زيارتگاه مدفن جميل بن دراج، از راويان و محدثان مشهور شيعه در قرن دوم هجرى است.[1722] شيخ طوسى و نجاشى، او را از اصحاب امام صادق (ع) و امام كاظم (ع) برشمرده‌[1723] و علماى رجال شيعه، او را توثيق و تمجيد كرده‌اند.[1724] براساس روايتى كه شيخ كشّى نقل كرده است، امام صادق (ع) خطاب به جميل بن درّاج، فرمود:

«يا جميل! لا تحدّث اصحابنا بما لم يجمعوا عليه فيكذّبوك»؛

«اى جميل! احاديثى را كه براى اصحاب (شيعيان) ما شناخته شده نيست، نقل مكن؛ زيرا تو را تكذيب مى‌كنند».[1725] اين حديث، نشان مى‌دهد كه جميل از حاملان احاديث خاص امامان، بوده است.

همچنين شيخ كشى داستانى را نقل كرده است كه بر زهد و عبادت جميل، دلالت دارد. براساس اين نقل، «فضل بن شاذان» مى‌گويد:

بر محمد بن ابى‌عمير وارد شدم كه در حال سجود بود و سجده‌اش به طول انجاميد. پس از اينكه سر از سجده برداشت، فضل به او گفت: «سجده‌ات طول كشيد». ابن ابى‌عمير گفت: «پس اگر طول سجده جميل بن درّاج را مى‌ديدى، چه مى‌گفتى؟»[1726]

جميل بن دراج را در زمره هجده فقيه شيعه، به شمار آورده‌اند كه اصحاب اماميه بر صحت روايات، تصديق افعال و فقاهت آنها، اتفاق‌نظر و اجماع دارند و از بالاترين درجات اعتماد و وثاقت در فقه و حديث شيعه برخوردارند و در اصطلاح حديثى شيعه، به اصحاب اجماع، شناخته مى‌شوند.[1727]

نام جميل، در سند روايات كتب اربعه، در 570 روايت آمده است كه از اين ميان،

[1722] . تنقيح المقال فى علم الرجال، ج 16، ص 195؛ مراقد المعارف، ج 1، ص 229.

[1723] . رجال الطوسى، صص 177 و 333؛ رجال النجاشى، ص 126.

[1724] . براى نمونه، ر. ك: رجال النجاشى، ص 126؛ الفهرست، ص 44. براى تفصيل بيشتر، ر. ك: تنقيح المقال، ج 16، صص 189 و 191.

[1725] . اختيار معرفة الرجال، ص 216.

[1726] . همان، ص 217.

[1727] . دانشنامه جهان اسلام،« جميل بن درّاج»، مجتبى الهى خراسانى، ج 10، ص 787.