اوقاف نجف اشرف، به تعمير بنا اقدام كرد.[283] ساختمان بقعه كه بنايى مستطيل شكل است، داراى ايوانى با چهار ستون دوتايى، به ابعاد 2* 6 و به ارتفاع هشت متر دارد كه سراسر آن، با كاشى‌هاى فيروزه‌اى، تزيين گشته است و آيات قرآن و زيارتنامه امامزاده ابراهيم و زندگى‌نامه آن را نيز دربر دارد.

پس از عبور از اين فضا، به شبستان اصلى مى‌رسيم كه در انتهاى آن، مرقد امامزاده ابراهيم واقع شده است كه ضريحى آهنى از مرقد حفاظت مى‌كند. بر فراز بقعه، گنبدى به شكل كلاه‌خودى بزرگ، به قطر هشت متر و ارتفاع بيش از پانزده متر، قرار دارد كه در ساقه آن، پنجره‌هايى براى نورگيرى، طراحى شده است. نماى خارجى گنبد، با كاشى‌كارى‌هاى فيروزه‌اى، تزيين شده و نماى داخلى آن، گچ‌اندود است. صحن زيارتگاه، كاشى‌كارى و دورتادور آن حصار كشيده شده و با كاشى تزيين گشته است.

سيد ابراهيم غَمر، فرزند حسن مثنّى، فرزند امام حسن مجتبى (ع) است.[284] مادر گرامى‌اش، فاطمه دختر امام حسين (ع) مى‌باشد.[285] او سيدى بزرگوار، جليل‌القدر، شريف و بخشنده بود.[286] كنيه‌هاى او، ابواسماعيل‌[287]، ابوالحسن‌[288] و ابواسحاق‌[289] بود و از راويان حديث، به شمار مى‌آمد.[290] مى‌گويند كه وى، در سال 145 يا 147 يا 149 ه. ق، در سن 67 سالگى، در زندان منصور به شهادت رسيد[291] كه در اين صورت، او در سال 78 يا 79 يا 81 ه. ق، به دنيا آمده است.[292]

[283] . معجم المراقد والمزارات فى العراق، ص 31.

[284] . سر السلسلة العلوية، ص 23؛ تهذيب الانساب، محمد بن ابى جعفر عبيدلى، ص 46.

[285] . تهذيب الانساب، ص 34.

[286] . تحفة لب اللباب، ضامن بن شدقم، ص 46.

[287] . عمدة الطالب، ص 197.

[288] . مراقد المعارف، ج 1، ص 34؛ مقاتل الطالبيين، ص 215.

[289] . سر السلسلة العلوية، ص 39.

[290] . المجدى، الموسوى الهروى، ص 256.

[291] . تحفة لب اللباب، ص 47.

[292] . قيام محمد نفس زكيه، صص 186 و 189.