نام کتاب : الردالوجیز علی کتاب لله ثم للتاریخ نویسنده : آلمحسن، علی جلد : 1 صفحه : 40
اهلبیت
علیهم السلام- و نه دیگران- در اصول و فروع استوار است، و محبّت به ایشان و
بیزاری از دشمنانشان هر دو از فروعِ واجب بر شیعیان است. تشخیص آنکه
این فرد مؤمنی است که او را دوست میداریم یا کافر و منافقی است که از آن
بیزاریم، در محدوده قضایای اجتهادی است که گاهی نیز با خطا و اشتباه همراه
است و پیش آمدن خطا در آن به هیچ رو خدشهای به ایمان مؤمن نمیرسانَد. بر
اساس همین بینش است که اهلسنّت کسانی را همچون ابوطالب علیه السلام و
مالک بن نویره (رض) کافر و مرتد میدانند، در حالی که شیعیان این دو را از
مسلمانان جلیل القدر و مؤمنان برجسته میشمرند، و در برابر، شیعیان کسانی
را منافق میدانند، در حالی که اهلسنّت آنها را از اجلّه صحابه و اهل بهشت
تلقّی میکنند. اگر بر اهلسنّت روا باشد که در این مسأله اجتهاد کنند و
در اجتهاد خود مأجور باشند، شیعه نیز چنین خواهد بود وگرنه همه آلوده و
گنهکار خواهند بود، امّا انحصار اجتهاد در این مسأله، تنها به اهلسنّت و
اختصاص آنها به پاداش- و نه دیگران- مستندی ندارد مگر پیروی از هوی و هوس و
تعصّب نابحق. این سخن نویسنده که: «آنچه در اندیشه همه شیعیان ریشه
دوانده این است که صحابه به اهلبیت ستم ورزیدند و خون آنها را ریختند و
پرده حرمتشان را دریدند»، سخنی نادرست است، زیرا شیعیان اگر چه به عدالت هر
صحابی معتقد نیستند، ولی به عدالت آن دسته از صحابه مهاجر و انصار و
پیشگامان دیگر که دین خدا را یاری رساندند و پروردگار سبحان، ایشان را در
قرآن ستوده است باور دارد؛ کسانی که با
نام کتاب : الردالوجیز علی کتاب لله ثم للتاریخ نویسنده : آلمحسن، علی جلد : 1 صفحه : 40