نام کتاب : الردالوجیز علی کتاب لله ثم للتاریخ نویسنده : آلمحسن، علی جلد : 1 صفحه : 14
«سیّد»
را اطلاق میکند و شیخ محمّد حسین آل کاشف الغطاء و میرزا علی غروی و شیخ
الطائفه شیخ طوسی و شیخ محمّد جواد مغنیه- قدّس اللّه اسرارهم- و شیخ لطف
اللّه صافی و شیخ احمد وائلی رحمه الله همگی را به سیادت توصیف میکند. همه این لغزشها گواه آن است که نویسنده از فضای تشیّع و شناخت علما به دور است و اطّلاعات او بیش از شنیدههایی درهم نیست. 2-
او در صفحه 20 کتاب خود به پیامبر صلی الله علیه و آله با این جمله درود
میفرستد: «صلّی اللّه علیه و سلّم و آله»، که این گونه درود فرستادن بر
پیامبر صلی الله علیه و آله هرگز از یک شیعه صادر نمیشود و تنها بر زبان
کسی گفته میآید که از چگونگی فرستادن درود صحیح به پیامبر صلی الله علیه و
آله در میان شیعیان اطّلاعی ندارد. او در همین صفحه دو بار به پیامبر صلی
الله علیه و آله این چنین درود ناقص میفرستد: «صلّی اللّه علیه و سلّم»، و
در صفحه 23 به پیامبر صلی الله علیه و آله سلامِ بدون صلوات میفرستد.
جمله او چنین است: «اذ دخل علیها ای الزهراء علیها السلام- ابوها علیه السلام». 3-
او در بیشتر کتابش به امامان اهل بیت علیهم السلام «رضی اللّه عنه»
میگوید و در صفحات 10، 11، 12، 13، 14، 16، 18، 19، 20، 21، 22، 23، 25 و
دیگر صفحات موارد بسیاری از آن یافت میشود، در حالی که همان گونه که مشهور
است، شیعیان به امامان خود «رضی اللّه عنه» نمیگویند، بلکه بدیشان سلام و
صلوات میفرستند. در چاپهای بعد این کتاب «رضی اللّه عنه» به سلام و صلوات تبدیل شده است. پوشیده نماند که نویسنده در گفتن «صلّی اللّه علیه و آله و سلّم» به
نام کتاب : الردالوجیز علی کتاب لله ثم للتاریخ نویسنده : آلمحسن، علی جلد : 1 صفحه : 14