مسأله 2459- مستحب است در شوهر دادن دخترى كه بالغه است؛ يعنى مكلف شده، عجله كنند، حضرت صادق عليه السلام فرمودند: يكى از سعادت‌هاى مرد آن است كه دخترش در خانه او حيض نبيند.

مسأله 2460- اگر زن مهر خود را به شوهر صلح كند كه زن ديگر نگيرد، احتياط واجب آن است كه زن مهر را نگيرد و شوهر هم با زن ديگر ازدواج نكند.

مسأله 2461- كسى كه از زنا به دنيا آمده اگر زن بگيرد و بچه‌اى پيدا كند آن بچه حلال‌زاده است.

مسأله 2462- هرگاه مرد در روزه ماه رمضان يا در حال حيض زن، با او نزديكى كند معصيت كرده، ولى اگر بچه‌اى از آنان به دنيا آيد حلال‌زاده است.

مسأله 2463- زنى كه يقين دارد شوهرش در سفر مرده اگر بعد از عدّه وفات كه مقدار آن در احكام طلاق گفته خواهد شد، شوهر كند و شوهر اول از سفر برگردد بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است ولى اگر شوهر دوم با او نزديكى كرده باشد، زن بايد عدّه نگه دارد و شوهر دوم بايد مهر او را مطابق زن‌هايى كه مثل او هستند بدهد ولى خرج عدّه ندارد.

احكام شيردادن‌

مسأله 2464- اگر زنى بچه‌اى را با شرايطى كه در مسأله 2474 گفته خواهد شد شير دهد، آن بچه به اين عدّه محرم مى‌شود: اول: خود زن و آن را مادر رضاعى مى‌گويند. دوم: شوهر زن كه شير مال او است و او را پدر رضاعى مى‌گويند. سوم:

پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگرچه پدر و مادر رضاعى او باشند. چهارم:

بچه‌هايى كه از آن زن به دنيا آمده‌اند، يا به دنيا مى‌آيند. پنجم: بچه‌هاى اولاد آن زن هرچه پايين روند، چه از اولاد او به دنيا آمده، يا اولاد او آن بچه‌ها را شير داده باشند. ششم: خواهر و برادر آن زن اگرچه رضاعى باشند؛ يعنى به واسطه شير