رسيدن به سن قابل براى تمتع گرفتن- بايد خرج زن را در صورتى كه از او تمكين داشته باشد بدهد.

مسأله 2379- اگر پدر يا جد پدرى براى پسر نابالغ خود، زن بگيرد، چنانچه پسر در موقع عقد مالى داشته، مديون مهر زن است، و اگر در موقع عقد مالى نداشته، پدر، يا جد او بايد مهر زن را بدهند.

عيب‌هايى كه به واسطه آنها مى‌شود عقد را به‌هم زد

مسأله 2380- اگر مرد بعد از عقد بفهمد كه زن يكى از اين هفت عيب را دارد مى‌تواند عقد را به‌هم بزند: اول: ديوانگى. دوم: مرض خوره. سوم: مرض بَرَص.

چهارم: كورى. پنجم: شل بودن به طورى كه معلوم باشد. ششم: آن كه افضا شده؛ يعنى راه بول و حيض يا راه حيض و غائط او يكى شده باشد، ولى اگر راه حيض و غائط او يكى شده باشد به‌هم زدن عقد اشكال دارد و بايد احتياط شود. هفتم: آن كه گوشت، يا استخوانى يا غده‌اى در فرج او باشد كه مانع نزديكى شود.

مسأله 2381- اگر زن بعد از عقد بفهمد كه شوهر او ديوانه است يا آلت مردى ندارد يا عِنّين است و نمى‌تواند وطى و نزديكى نمايد يا تخم‌هاى او را كشيده‌اند مى‌تواند عقد را به‌هم بزند. و تفصيل اين مسأله و مسأله سابق در كتاب «تحرير الوسيله» ضبط شده است.

مسأله 2382- اگر مرد يا زن، به واسطه يكى از عيب‌هايى كه در دو مسأله پيش گفته شد عقد را به‌هم بزند، بايد بدون طلاق از هم جدا شوند.

مسأله 2383- اگر به واسطه آن كه مرد عنين است و نمى‌تواند وطى و نزديكى كند، زن عقد را به‌هم بزند شوهر بايد نصف مهر را بدهد. ولى اگر به واسطه يكى از عيب‌هاى ديگرى كه گفته شد، مرد يا زن عقد را به‌هم بزند، چنانچه مرد با زن نزديكى نكرده باشد چيزى بر او نيست و اگر نزديكى كرده، بايد تمام مهر را بدهد.