احكام زكات‌

مسأله 1853- زكات نُه چيز واجب است: اول: گندم. دوم: جو. سوم: خرما. چهارم:

كشمش. پنجم: طلا. ششم: نقره. هفتم: شتر. هشتم: گاو. نهم: گوسفند. و اگر كسى مالك يكى از اين نُه چيز باشد، با شرايطى كه بعداً گفته مى‌شود بايد مقدارى كه معيّن شده به يكى از مصرف‌هايى كه دستور داده‌اند برساند.

مسأله 1854- سُلْت كه دانه‌اى است به نرمى گندم و خاصيت جو دارد زكات ندارد، ولى عَلْس كه مثل گندم است و خوراك مردمان صنعا مى‌باشد، زكاتش بنابر احتياط واجب بايد داده شود.

شرايط واجب شدن زكات‌

مسأله 1855- زكات در صورتى واجب مى‌شود كه مال به مقدار نِصاب كه بعداً گفته مى‌شود برسد و مالك آن، بالغ و عاقل و آزاد باشد و بتواند در آن مال تصرف كند.

مسأله 1856- بعد از آن كه انسان دوازده ماه مالك گاو و گوسفند و شتر و طلا و نقره بود بايد زكات آن را بدهد. ولى از اول ماه دوازدهم نمى‌تواند طورى در مال تصرف كند كه مال ازبين برود و اگر تصرف كند ضامن است و چنانچه در ماه دوازدهم بدون اختيار او بعضى از شرطهاى زكات از بين برود زكات بر او واجب نيست.