مسأله 1145- كسى كه يقين دارد، اگر سوره را بخواند به ركوع امام مى‌رسد، چنانچه سوره را بخواند و به ركوع نرسد نمازش صحيح است.

مسأله 1446- اگر امام ايستاده باشد و مأموم نداند كه در كدام ركعت است مى‌تواند اقتدا كند، ولى بايد «حمد» و سوره را به قصد قربت بخواند و اگرچه بعد بفهمد كه امام در ركعت اول يا دوم بوده، نمازش صحيح است.

مسأله 1447- اگر به خيال اين كه امام در ركعت اول يا دوم است «حمد» و سوره نخواند و بعد از ركوع بفهمد كه در ركعت سوم يا چهارم بوده نمازش صحيح است.

ولى اگر پيش از ركوع بفهمد، بايد «حمد» و سوره را بخواند و اگر وقت ندارد، فقط «حمد» را بخواند و در ركوع يا سجده خود را به امام برساند.

مسأله 1448- اگر به خيال اين كه امام در ركعت سوم يا چهارم است «حمد» و سوره بخواند و پيش از ركوع يا بعد از آن بفهمد كه در ركعت اول يا دوم بوده، نمازش صحيح است.

مسأله 1449- اگر موقعى كه مشغول نماز مستحبى است جماعت برپا شود، چنانچه اطمينان ندارد كه اگر نماز را تمام كند به جماعت برسد، مستحب است نماز را رها كند و مشغول نماز جماعت شود. بلكه اگر اطمينان نداشته باشد كه به ركعت اول برسد مستحب است به همين دستور رفتار نمايد.

مسأله 1450- اگر موقعى كه مشغول نماز سه ركعتى يا چهار ركعتى است جماعت برپا شود، چنانچه به ركوع ركعت سوم نرفته و اطمينان ندارد كه اگر نماز را تمام كند به جماعت برسد، مستحب است به نيت نماز مستحبى نماز را دو ركعتى تمام كند و خود را به جماعت برساند.

مسأله 1451- اگر نماز امام تمام شود و مأموم مشغول تشهد يا سلام اول باشد، لازم نيست نيت فرادا كند.