برسد، يا به جايى برسد كه مى‌خواهد ده روز در آن‌جا بماند، بايد نماز را تمام بخواند و كسى كه مسافر نيست، اگر در اول وقت نماز نخواند و مسافرت كند، در سفر بايد نماز را شكسته بخواند.

مسأله 1368- اگر از مسافرى كه بايد نماز را شكسته بخواند نماز ظهر يا عصر يا عشا قضا شود، بايد آن را دو ركعتى قضا نمايد اگرچه در غير سفر بخواهد قضاى آن را به‌جا آورد. و اگر از كسى كه مسافر نيست يكى از اين سه نماز قضا شود، بايد چهار ركعتى قضا نمايد اگرچه در سفر بخواهد آن را قضا نمايد.

مسأله 1369- مستحب است مسافر بعد از هر نمازى كه شكسته مى‌خواند سى مرتبه بگويد:

«سُبْحانَ اللَّهِ وَالحَمْدُ للَّهِ وَلا الهَ الّا اللَّهُ وَاللَّهُ اكْبَر».

و در تعقيب نماز ظهر و عصر و عشا بيشتر سفارش شده است. بلكه بهتر است در تعقيب اين سه نماز شصت مرتبه بگويد.

نماز قضا

مسأله 1370- كسى كه نماز واجب خود را در وقت آن نخوانده بايد قضاى آن را به‌جا آورد، اگرچه در تمام وقت نماز خواب مانده يا به واسطه مستى نماز نخوانده باشد، ولى نمازهاى يوميه‌اى را كه زن در حال حيض يا نفاس نخواند، قضا ندارد.

مسأله 1371- اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازى را كه خوانده باطل بوده، بايد قضاى آن را بخواند.

مسأله 1372- كسى كه نماز قضا دارد، بايد در خواندن آن كوتاهى نكند ولى واجب نيست فوراً آن را به‌جا آورد.

مسأله 1373- كسى كه نماز قضا دارد مى‌تواند نماز مستحبى بخواند.

مسأله 1374- اگر انسان احتمال دهد كه نماز قضايى دارد يا نمازهايى را كه خوانده صحيح نبوده، مستحب است احتياطاً قضاى آن را به‌جا آورد.