چهارم: شك بين چهار و پنج بعد از سر برداشتن از سجده دوم، كه بايد بنابر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو سجده سهو به‌جا آورد ولى اگر بعد از سجده اول، يا پيش از سر برداشتن از سجده دوم، اين شك براى او پيش آيد، بنابر احتياط استحبابى به دستورى كه گفته شد عمل كند اگرچه نمازش باطل است و بايد دوباره بخواند.

پنجم: شك بين سه و چهار، كه در هر جاى نماز باشد، بايد بنابر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به‌جا آورد.

ششم: شك بين چهار و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به‌جا آورد.

هفتم: شك بين سه و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و دو ركعت نماز احتياط ايستاده به‌جا آورد.

هشتم: شك بين سه و چهار و پنج در حال ايستاده، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و بعد از سلام نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته به‌جا آورد.

نهم: شك بين پنج و شش در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و دو سجده سهو به‌جا آورد.

مسأله 1200- اگر يكى از شك‌هاى صحيح براى انسان پيش آيد نبايد نماز را بشكند و چنانچه نماز را بشكند معصيت كرده است، پس اگر پيش از انجام كارى كه نماز را باطل مى‌كند مثل رو گرداندن از قبله، نماز را از سر گيرد نماز دومش هم باطل است.

و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مى‌كند، مشغول نماز شود نماز دومش صحيح است.

مسأله 1201- اگر يكى از شك‌هايى كه نماز احتياط براى آنها واجب است در نماز پيش آيد، چنانچه انسان نماز را تمام كند و بدون خواندن نماز احتياط نماز را از سر