و در نمازهاى واجب ديگر سه مرتبه‌

«الصَّلاة»

را به قصد رجا بگويد.

مسأله 917- مستحب است در روز اولى كه بچه به دنيا مى‌آيد يا پيش از آن كه بند نافش بيفتد، در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگويند.

مسأله 918- اذان هجده جمله است:

«اللَّهُ اكْبَرُ»

چهار مرتبه‌

«اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا اللَّهُ، اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه، حَيَّ عَلَى الصَّلاةِ، حَيَّ عَلَى الْفَلاحِ، حَيَّ عَلى‌ خَيْرِ الْعَمَلِ، اللَّهُ اكْبَرُ، لا الهَ الَّا اللَّهُ»

هر يك دو مرتبه، و اقامه هفده جمله است؛ يعنى دو مرتبه‌

«اللَّهُ اكْبَرُ»

از اول اذان و يك مرتبه‌

«لا الهَ الَّا اللَّهُ»

از آخر آن كم مى‌شود و بعد از گفتن‌

«حَيَّ عَلى‌ خَيْرِ الْعَمَلِ»

بايد دو مرتبه‌

«قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ»

اضافه نمود.

مسأله 919-

«اشْهَدُ انَّ عَلِيّاً وَلِيُّ اللَّهِ»

جزء اذان و اقامه نيست ولى خوب است بعد از

«اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ»

به قصد قربت گفته شود.

ترجمه اذان و اقامه‌

«اللَّهُ اكْبَرُ»

يعنى خداى تعالى بزرگ‌تر از آن است كه او را وصف كنند.

«اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا اللَّهُ»

يعنى شهادت مى‌دهم كه غير خدايى كه يكتا و بى‌همتا است خداى ديگرى سزاوار پرستش نيست.

«اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه»

يعنى شهادت مى‌دهم كه حضرت محمد بن عبداللَّه صلى الله عليه و آله و سلم پيغمبر و فرستاده خداست.

«اشْهَدُ انَّ عَلِيّاً اميرُالمُؤْمنينَ وَلِيُّ اللَّهِ»

يعنى شهادت مى‌دهم كه حضرت على عليه الصلاة و السلام اميرالمؤمنين و ولىّ خدا بر همه خلق است.

«حَيَّ عَلَى الصّلاة»

يعنى بشتاب براى نماز.

«حَيَّ عَلَى الْفَلاحِ»

يعنى بشتاب براى رستگارى.

«حَيَّ عَلى‌ خَيْرِ الْعَمَلِ»

يعنى بشتاب براى بهترين كارها كه نماز است.

«قَدْ قامَتِ الصّلاة»

يعنى به تحقيق نماز برپا شد.

«لا الهَ الَّا اللَّهُ»

يعنى خدايى سزاوار پرستش نيست مگر خدايى كه يكتا و بى‌همتا است.

مسأله 920- بين جمله‌هاى اذان و اقامه بايد خيلى فاصله نشود و اگر بين آنها بيشتر از معمول فاصله بيندازد، بايد دوباره آن را از سر بگيرد.