مسأله 6- بنابر احتياط (واجب) بلكه خالى از قوت نيست، بايد براى هر چيزى كه مشروط به طهارت از حدث اصغر است غسل مسّ ميّت نمايد. و بنابر احتياط (واجب) بلكه خالى از قوت نيست، غسل مسّ ميّت در هر چيزى كه طهارت (از حدث اصغر) در آن شرط است، مانند نماز، طواف واجب، و مسّ نوشته قرآن، شرط مى‌باشد.

مسأله 7- كسى كه مسّ ميّت كرده قبل از غسل كردن، دخول به مساجد و زيارتگاه‌ها و توقف در آن‌ها و خواندن سوره‌هاى عزائم، برايش جايز است و اگر زن، مسّ ميّت كرده قبل از غسل نزديكى شوهر با او جايز است، پس مسّ ميّت مانند حدث اصغر است با اين فرق كه در مسّ ميّت، براى نماز و مانند آن غسل هم واجب است.

مسأله 8- تكرار كردن مسّ- حتى اگر مرده‌هاى متعدد را مسّ كند- همانند ساير حدث‌ها موجب تكرار غسل نمى‌شود.

احكام اموات‌

كسى كه نشانه‌هاى مرگ را در خود مى‌بيند بايد حقوق واجب مردم و خدا را ادا كند و اماناتى را كه در نزد او است به صاحبان آن‌ها رد نمايد و يا در صورتى كه اطمينان به عمل به وصيت داشته باشد، به رد كردن آن‌ها وصيت نمايد. و همچنين در صورتى كه قدرت مالى داشته باشد بايد به واجباتى كه در حال حيات نيابت‌بردار نيستند مانند نماز و روزه و حج- البته حج غالباً نيابت‌بردار نيست- و مانند آن‌ها، وصيت كند. و در امورى مانند نماز و روزه كه بر ولىّ ميّت واجب است مخيّر است او را آگاه ساخته يا وصيت كند.

مسأله 1- بر او (كسى كه نشانه‌هاى مرگ را در خود مى‌بيند)، نصب قيّم براى بچه‌هاى صغيرش واجب نيست، مگر آن‌كه آن‌ها و حقوقشان در صورت نبود قيّم تباه شوند، پس اگر نصب كرد بايد منصوب، امين باشد، و همچنين كسى را كه براى اداى حقوق واجب تعيين مى‌كند بايد امين باشد.

مسأله 2- بنابر احتياط، بلكه خالى از قوت نيست، واجب است- به وجوب كفايى- مسلمانى را كه در حال احتضار و جان دادن است، مرد باشد يا زن، كوچك باشد يا بزرگ،