و بر خريدار واجب است هرگاه زمان سبزچيدن آن رسيد، آن را قطع نمايد، مگر اينكه فروشنده راضى به آن باشد و اگر فروشنده راضى به آن نباشد و خريدار آن را قطع ننمايد، فروشنده حق قطع آن را دارد و احتياط (مستحب) آن است كه (چيدن فروشنده) در صورت امكان، بعد از اذن گرفتن از حاكم شرع باشد، و فروشنده حق دارد آن را به حال خود رها كند و اجرت زمينش را در مدتى كه در آن باقى مانده و ارش نقص زمين را- در صورتى كه نقصى باشد- مطالبه نمايد. و اگر آن را باقى گذاشت تا خوشه آورد، آيا ملك خريدار مى‌باشد يا فروشنده يا هر دو شريك مى‌باشند؟ چند وجه است و احتياط (واجب) آن است كه مصالحه نمايند. و همان طور كه بيع كشت به عنوان قصيل جايز است، بيع آن از ريشه هم جايز مى‌باشد- نه به عنوان قصيل بودن و به شرطى كه آن را قطع نمايد- پس زراعت ملك خريدار مى‌شود كه اگر بخواهد آن را مى‌چيند و اگر بخواهد آن را رها مى‌كند تا خوشه بياورد.

مسأله 12- فروختن خوشه قبل از نمودار شدنش و بسته شدن دانه‌اش جايز نيست و بعد از بسته شدن آن جايز است، چه دانه‌اش آشكار باشد مانند جو، يا پوشيده باشد مانند گندم، چه تنها باشد يا با ريشه‌اش، سرپا باشد يا درو شده. و بنابر احتياط (واجب) فروختن آن به دانه‌اى كه از جنس خودش است به اينكه خوشه‌هاى گندم به گندم و خوشه‌هاى جو به جو فروخته شود جايز نيست. و اين معامله به نام «محاقله» ناميده مى‌شود و در اينكه بيع محاقله شامل فروختن خوشه گندم به جو و خوشه جو به گندم شود اشكال است، ليكن احتياط ترك نشود، خصوصاً در مورد (فروش) خوشه جو به گندم. و اقوى آن است كه اين حكم در غير گندم و جو مانند برنج و ذرّت و غير اين‌ها جارى نيست، اگر چه احتياط (مستحب) جريان حكم (در اين‌ها) است. البته اقوى آن است كه بيع هر كدام از آن‌ها به مقدارى كه از آن حاصل مى‌شود، جايز نيست.

مسأله 13- فروش سبزيجاتى مانند خيار و بادنجان و خربزه و مانند اين‌ها قبل از ظهورشان جايز نيست؛ و فروش يك برداشت يا چند برداشت معلوم آن‌ها بعد از بسته شدن و ظهور آن‌ها جايز است. و مرجع در يك برداشت، عرف كشاورزها و عادت آن‌ها