س 55

- آب وضو بايد مطلق باشد، در صورتى كه مرتب كلر در آب لوله مى‌ريزند مضاف و وضو باطل و نماز صحيح نمى‌باشد، پس با چه آبى وضو بگيريم و نماز صحيح بخوانيم؟

ج‌

- كلر در فرض مرقوم، موجب مضاف شدن آب نمى‌شود.

س 56

- آنچه از عبارت كتاب شريف تحرير الوسيله استفاده مى‌شود: «...

فى غصبيّة المكان لا يخلو من قوة» (شرائط وضو، مسأله 1)؛ عدم لزوم مباح بودن مكان وضوگيرنده مى‌باشد، با اين كه در توضيح المسائل، حضرتعالى مباح بودن فضاى انجام وضو را از شرائط صحت وضو شمرده‌ايد. لطفا ما را در اين مورد راهنمائى كنيد.

ج‌

- منافاتى بين دو مسأله نيست و تفصيل هر دو مسأله در تحرير الوسيله ذكر شده است.

س 57

- اگر در يكى از جاهاى وضو، زخم كوچكى ايجاد شود كه خونش بند نمى‌آيد و چون آب براى آن ضرر ندارد، روى آن را جبيره نمى‌كنند و اگر اين زخم را بشويند باز خون مى‌آيد و اگر خشك شود مقدارى خون نيز خشك مى‌شود كه اگر زخم را بشويند خونى كه خشك شده بود از بين مى‌رود ولى باز خون جديد مى‌آيد. اگر مثلا اين زخم در دست باشد و انسان بخواهد وضو بگيرد، آب وضو به اين زخم مى‌رسد، بنابراين جاهاى ديگر بدن و لباس انسان بواسطه آبى كه به زخم رسيده نجس مى‌شود؛ فتواى حضرتعالى در رساله در احكام وضوى جبيره اين است كه اگر روى زخم باز است و آب براى آن‌