س 33

- اين جانب خواهرى دارم كه حدود 16 سال دارد و از بدو تولد تا به حال از نعمت راه رفتن محروم است، ولى داراى قدرت تكلم و هوش نسبتا خوبى است؛ ولى هنوز نتوانسته فرائض دينى خود را ياد بگيرد و هرگاه كسى مى‌خواهد به او چيزى ياد بدهد، فقط مى‌خندد و نمى‌تواند بگويد و تكرار كند خواهشمند است نظر خود را در مورد چگونگى وظائف و فرائض شخص مذكور، بيان نماييد.

ج‌

- اگر مى‌تواند و عقل دارد بايد وظايفش را ياد بگيرد و به هر طور مى‌تواند عمل كند.

س 34

- اين جانب سرايدار يكى از مدارس استثنايى هستم (مدرسه‌اى كه دانش‌آموزان ناشنوا، نابينا و عقب مانده در آن تحصيل مى‌كنند) در همين مدرسه، پسرى ناشنوا كه حدود 16 سال دارد نزد من زندگى مى‌كند فرد مذكور چيزى از واجبات دينى و مذهبى (نماز، طهارت، غسل ...) نمى‌داند و چون ناشنوا است، ياد دادن واجبات مذكور به وى برايم مقدور نيست، آيا از نظر شرعى اشكالى دارد يا خير؟

ج‌

- با فرض اينكه قدرت نداريد، اشكالى ندارد.

س 35

- اين جانب روزانه مجبورم 72 كيلومتر راه طى كنم تا چندى پيش مقلد آقاى حكيم بودم ولى اكنون مقلد امام شده‌ام آيا مى‌توانم در مورد نماز و روزه كه امام فتوا داده براى مثل من كه روزه باطل و نماز شكسته است به فتواى آقاى حكيم كه هر دو را درست مى‌داند رفتار نمايم؟

ج‌

- اگر از تقليد آن مرحوم عدول كرده‌ايد دو مرتبه نمى‌توانيد به ايشان برگرديد.