اجازه نامه [به آقاى عبد الرسول تقوايى مازندرانى، در امور حسبيه و شرعيه‌]

زمان: 13 ارديبهشت 1342/ 9 ذى الحجه 1382

مكان: قم‌

موضوع: اجازه در امور حسبيه و شرعيه‌

مخاطب: تقوايى مازندرانى، عبد الرسول‌

[بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌. الحمد للَّه رب العالمين، و صلى اللَّه على خير خلقه و افضل بريته محمد و عترته الطاهرين. و بعد، جناب مستطاب ثقة الاسلام و المسلمين آقاى حاج شيخ عبد الرسول تقوايى مازندرانى- دامت تأييداته- از قِبَل اين جانب در تصدى امور حسبيه «التى لا يجوز التصدي و التعرض لها الّا للحاكم الشرعى او المأذون من قِبَله» مأذون و مجازند. و همچنين مأذونند كه وجوه شرعيه از قبيل زكوات و مظالم و نذورات مطلقه را اخذ و در موارد مقرره شرعيه صرف، و سهم مبارك امام- ارواحنا فداه- را قبض و مقدار يك ثلث آن را در معاش خود در فرض حاجت و ساير موارد منطبقه صرف، و دو ثلث ديگر را از جهت اقامه حوزه‌هاى علميه به اين جانب ايصال نمايند. «و اوصيه- ايّده اللَّه تعالى- بملازمة التقوى و سلوك سبيل الاحتياط»؛ و السلام عليه و رحمة اللَّه و بركاته. 16 ذى الحجة الحرام 1380. الاقل عبد الهادى الحسينى شيرازى‌]

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

به طورى كه مرقوم فرموده‌اند از قِبَل حقير نيز مجاز مى‌باشند.

تاريخ نهم شهر ذى الحجة الحرام 1382

روح اللَّه الموسوي الخمينى‌