اجازه نامه [به آقاى على اكبر حسينى ليلابى، در امور حسبيه و شرعيه‌]

زمان: 10 دى 1341/ 3 شعبان 1382

مكان: قم‌

موضوع: اجازه در امور حسبيه و شرعيه‌

مخاطب: حسينى ليلابى، على اكبر

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

الحمد للَّه رب العالمين، و الصلاة و السلام على محمد و آله الطاهرين، و لعنة اللَّه على اعدائهم اجمعين.

و بعد، جناب مستطاب مروّج الاحكام و عماد الاعلام آقاى آقا سيد على اكبر حسينى ليلابى- دامت تأييداته- كه صلاح و سدادشان ثابت شد، از قِبَل حقير مجازند در تصدى امور شرعيه و حسبيه كه در عصر غيبت ولى امر- عجل اللَّه فرجه- منوط است به اذن فقيه جامع الشرايط «فله التصدي لما ذكر مع مراعاة الاحتياط»؛ و نيز مجازند در اخذ سهمين مباركين و صرف آن در اعاشه خودشان به نحو اقتصاد و ايصال بقيه از سهم سادات عظام را به محل مقرر شرعى آن و ايصال بقيه از سهم مبارك امام- عليه الصلاة و السلام- را نزد حقير براى صرف در حوزه مباركه علميه.

«و اوصيه- ايّده اللَّه تعالى- بما اوصى به السلف الصالح من ملازمة التقوى و التجنب عن الهوى و التمسك بعروة الاحتياط فى الدين و الدنيا؛ و ارجو منه ان لا ينسانى من صالح دعواته»؛ و السلام عليه و على اخواننا المؤمنين و رحمة اللَّه و بركاته.

به تاريخ سوم شهر شعبان المعظم 1382

روح اللَّه الموسوي الخمينى‌