رباعى/ 2 بيت/ عراقى
شعبان 1404/ ارديبهشت 1363
قافيه: انا الحق، معلّق ...- «ق»، حرف روىّ
رديف: افتاد
هنر شعرى و بلاغى: اقتباس، استعاره، تلميح
^ خورشيد
بردار حجاب تا جمالش بينى
تا طلعت ذات بىمثالش بينى
هزج مثمّن اخرب مقبوض ابتر
عول/ مفاعلن/ مفاعيلن/ فع
-- U/ U- U-/ U---/-
جمادى الاوّل 1405/ بهمن 1363
قافيه: جمالش، بىمثالش ...
- «الف»، ردف اصلى
- «ل»، حرف روىّ
- «ش»، حرف وصل
رديف: بينى
هنر شعرى و بلاغى: جناس، مراعات نظير
^ خورشيد جهان
بيدار شو اى يار از اين خوابِ گران
بنگر رخ دوست را به هر ذرّه عيان
هزج مثمّن اخرب مقبوض مكفوف مجبوب
مفعول/ مفاعلن/ مفاعيل/ فعل
-- U/ U- U-/ U-- U/ U-
از سرودههاى اخير حضرت امام (س)[24]
قافيه: گران، عيان ...
- «ن»، حرف روىّ
هنر شعرى و بلاغى: جناس زائد، مراعات نظير، تضادّ (مطابقه)
^ دام دل
افتاده به دام شمع، پروانه دل
حاشا كه رها كند غمش خانه دل
10 جمادى الثّانى 1405/ 12 اسفند 1363
قافيه: پروانه، خانه ...
- «ه»، حرف وصل
رديف: دل
[24] (^) قطعا پس از 1363 سروده شده است.