اى ياد تو مايه غم و شادى من‌

سرو قد تو نهال آزادى من‌

بردار حجاب از رُخ و رو بگُشاى!

اى اصل همه خراب و آبادى من‌

فرزانه شو و ز فرّ خود غافِل شو

از علم و هُنر گريز كُن، جاهِل شو

طى كن ره ديوانگى و بى‌خردى‌

يا دوست بخواه، يا بُرو عاقِل شو