قبله
ابروى تو قبله نمازم باشد
ياد تو گرهگُشاى رازم باشد
از هر دو جهان برفِكنم روى نياز
گر گوشه چشمت به نيازم باشد
پريشان
تا تكيهگهت عصاى بُرهان باشد
تا ديدگهت كتاب عرفان باشد
در هجر جمال دوست تا آخر عُمر
قلب تو دگرگون و پريشان باشد