وه چه افراشته شد در دو جهان پرچم عشق‌

آدم و جنّ و مَلَك مانده به پيچ‌وخم عشق‌

عرشيان ناله و فريادكُنان در ره يار

قدسيان بر سر و بر سينه‌زنان از غم عشق‌

عاشقان از در و ديوار هجوم آوردند

طرفه سرّى است هُويدا ز در مُحكم عشق‌

ريزه‌خوارانِ در ميكده شاداب شدند

جلوه‌گاهى است ز رندان به درِ خاتم عشق‌

غم مخور اى دل ديوانه كه راهت ندهند

پيش سالك نبود فرق ز بيش‌وكم عشق‌

به حريفانِ ستم‌پيشه پيامم برسان‌

جز من مست نباشد دگرى محرم عشق‌