ﺳﻨﺪ ﻣﻠﯽ آﻣﻮزش 2030

ﻧﻈﺎم ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﻠﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزش 2030

ﮐﺎرﺑﺮد ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ در ﺗﺪوﯾﻦ، اﺟﺮا و ﻧﻈﺎرت ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزش 2030

ﺷﺎﺧﺺ را اﺑﺰاري ﺑﺮاي اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﯾﮏ ﭘﺪﯾﺪه ﯾﺎ ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ ﻣﯿﺰان ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ در ﯾﮏ ﺣﻮزه ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدهاﻧﺪ. ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﮐﺎرﺑﺮد ﺷﺎﺧﺺ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي آﻣﻮزﺷﯽ، در ﻓﺮآﯾﻨﺪ »ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺑﺨﺶ« اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻓﺮآﯾﻨﺪ، ﺷﺎﺧﺺ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﺟﺰاء ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪه ﻧﻈﺎم آﻣﻮزﺷﯽ را ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮده و ﻧﺤﻮه ارﺗﺒﺎط و ﺗﻌﺎﻣﻞ آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار داده و ﻧﺸﺎن دﻫﺪ در ﻃﻮب زﻣﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده و اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﯿﺰان از ﺳﯿﺎﺳﺖﮔﺬاري و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي در ﻧﻘﺎط ﻣﻮرد ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪﺻﻮرت ﮐﻠﯽ ﯾﺎ ﻣﻮرد ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ (ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﻃﻼﻋﺎت زﯾﺎدي را آﺷﮑﺎر ﻧﻤﯽﺳﺎزﻧﺪ). ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺷﮑﻞ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺎﺧﺺ، ﺗﺪوﯾﻦ و ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي »ﻧﻈﺎم ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ« اﺳﺖ. ﻧﻈﺎم ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ، ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻫﻤﮕﻦ و اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺷﺪه از ﮐﻠﯿﺖ ﺑﺨﺶ آﻣﻮزش اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ آﻧﻬﺎ ﻣﯽﺗﻮان در ﺧﺼﻮص ﮐﺎرﮐﺮدﻫﺎي ﻧﻈﺎم آﻣﻮزﺷﯽ و ﻣﯿﺰان اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎي ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي ﮐﺮد. ﻧﻈﺎم ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪاي ﺟﺎﻣﻊ ﮐﺎرﺑﺮدﻫﺎي زﯾﺎدي دارﻧﺪ زﯾﺮا اﻃﻼﻋﺎت دﻗﯿﻖ و ﺑﻪﻫﻢ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪاي را اراﺋﻪ ﻣﯽدﻫﻨﺪ.

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزش 2030 و اﻫﻤﯿﺖ ﻧﻈﺎرت ﻣﺴﺘﻤﺮ در ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﺟﻬﺎن (ﮐﻪ از ﺗﻨﻮع و ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ)، ﺗﺪوﯾﻦ ﻧﻈﺎم ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ داراي ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ وﯾﮋهاي اﺳﺖ. ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﮔﺮوه ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﯾﻮﻧﺴﮑﻮ ﺑﺎ ﻫﻤﮑﺎري ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺨﺶﻫﺎي ﺗﺨﺼﺼﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ، ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت زﯾﺎدي در اﯾﻦ ﺣﻮزه اﻧﺠﺎم داده و ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺳﻄﺢ ﺑﻨﺪي ﺷﺪهاي را اراﺋﻪ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ. در ﻧﻈﺎم ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ 2030، ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي آﻣﻮزﺷﯽ در ﭼﻬﺎر ﺳﻄﺢ اراﺋﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ:

.1 ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﺟﻬﺎﻧﯽ

.2 ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ

.3 ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﻨﻄﻘﻪاي

.4 ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﻠﯽ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺎﯾﻪ و اﺳﺎس اوﻟﯿﻪ ﮔﺰارشﮔﯿﺮي از وﺿﻌﯿﺖ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ در ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻮده و زﻣﯿﻨﻪ را ﺑﺮاي

اﻧﺠﺎم ﻣﻘﺎﯾﺴﻪﻫﺎي ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﺳﺎزد. ﺑﺮاي ﺳﻬﻮﻟﺖ در ﮐﺎر، ﺗﻌﺪاد اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ ﻣﺤﺪود ﺑﻮده و ﺣﺪاﮐﺜﺮ 10 ﺷﺎﺧﺺ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮد.

ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي ﮔﺴﺘﺮدهﺗﺮي از ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪي ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ و ﻣﯿﺰان در ﺑﺮ ﮔﯿﺮﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎي اﺻﻠﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزش 2030، ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ در دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﻫﺪاف را ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺟﺎﻣﻊﺗﺮ در ﮐﺸﻮرﻫﺎ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺗﺪوﯾﻦ و ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪي ﺷﺪه ﮐﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ اوﻟﻮﯾﺖﻫﺎي ﻣﻠﯽ ﺧﻮد در راﺳﺘﺎي اﺟﺮاي ﻫﺮ ﯾﮏ از اﻫﺪاف ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ. در ﻃﻮل اﺟﺮاي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ، ﭘﯿﮕﯿﺮيﻫﺎي ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪﻫﺎي ﺟﻬﺎﻧﯽ در ﭼﻬﺎرﭼﻮب اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ.

ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﻨﻄﻘﻪاي، ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ دارد و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺮاﯾﻂ وﯾﮋة ﻣﻨﻄﻘﻪاي و اوﻟﻮﯾﺖﻫﺎي ﺳﯿﺎﺳﯽ در ﻣﻮرد ﻣﻔﺎﻫﯿﻤﯽ ﮐﻪ (از ﺑﻌﺪ ﻣﻨﻄﻘﻪاي) ﻗﯿﺎس ﭘﺬﯾﺮي ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻤﺘﺮي دارﻧﺪ، ﺑﻪ ﮐﺎر روﻧﺪ.

ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﻠﯽ، ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﯾﺎ ﺗﺪوﯾﻦ ﺷﺪة ﮐﺸﻮرﻫﺎ در راﺳﺘﺎي ﺷﺮاﯾﻂ و اوﻟﻮﯾﺖﻫﺎيﻣﻠّﯽ و ﻫﻤﺴﻮ ﺑﺎ ﻧﻈﺎم آﻣﻮزﺷﯽ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و ﺳﯿﺎﺳﺖﮔﺬاريﻫﺎي آﻧﺎن اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ در ﺗﺪوﯾﻦ ﺳﻨﺪ ﻣﻠﯽ ﻫﺮ ﯾﮏ از ﮐﺸﻮرﻫﺎ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺎﻻﯾﯽ داﺷﺘﻪ و اوﻟﻮﯾﺖ ﻫﺎي ﺳﯿﺎﺳﺘﯽ و ﻧﻈﺎرتﻫﺎي ﻣﺴﺘﻤﺮ از اﺟﺮاي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدهي ﻣﺤﻮري از اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﻮد. در ﺗﺪوﯾﻦ و ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ، ﮐﺸﻮرﻫﺎ اﺑﺘﮑﺎر ﻋﻤﻞ ﺑﯿﺸﺘﺮي دارﻧﺪ. دادهﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ وﺳﯿﻊ ﺗﺮ ﺑﻮده و ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﺮاي ﺟﻤﻊآوري و ﺑﻪ روزآوري آﻧﻬﺎ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎي آﻣﺎري ﻣﺪوﻧﯽ وﺟﻮد دارد.

54