فعلی امام غائب خبر دهید. آیا او مدّعی امامت هست یا نیست؟ و اگر هست، آیا میتوانیم به نزد او برویم و از احکام دین از او پرسش کنیم یا نه؟ اگر او مدّعی امامت است و به پرسشهای ما پاسخ میدهد که او امام است؛ و امّا اگر ادّعای امامت ندارد و یا اگر به نزد او برویم پاسخ ما را نمیدهد، پس او با کسی که ادّعای امامت ندارد برابر است. در جواب این سؤال گفته میشود: امام راستگوئی که پیش از وی بوده ما را به امامت او دلالت کرده است و نیازی نیست که او خود ادّعای امامت کند جز آنکه ممکن است او خود بر سبیل یادآوری و تأکید اظهار امامت کند امّا بر سبیل ادّعائی که نیازمند برهان باشد، چنین امری ضرورت ندارد زیرا امام راستگوئی که پیش از او بوده است به امامت او تصریح کرده و وضع او را روشن نموده و از ادّعای امامت و اقامه برهان بینیاز ساخته است. سخن در این باب، شبیه عقیده ما در باره علیّ بن ابی طالب علیه السّلام است که پیامبر أکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم به امامت او تصریح فرموده است و خود نیازمند آن نبود که دعوی امامت کند. امّا در پاسخگوئی او به مسائل دینی: اگر برای کسب علم و کمال به او رجوع کنید و به موضع او عارف و به امامت او مقرّ و معترف باشید، البتّه شما را آگاه