(1) هند فرزند اسبانی عربیّ است و از سلاله اسبانی است که استران بر روی آنها رفتهاند. [1] و اگر اسبی گرامی بزاید که سزاوار همین است و اگر فرزندش دورگه باشد پس آن نتیجه عمل فحل است و اسب ماده را تقصیری نیست. و در روایتی آمده است که آن نتیجه جنایت فحل است، و سلیل به معنی منتوج و سلیله به معنی منتوجه است و گویا منظور از آن نتایج خالص و صافی باشد. و به حسن و حسین و ائمّه پس از آنها صلوات اللَّه علیهم أجمعین «سلالة- رسول اللَّه» میگویند، زیرا آنان برگزیدگان خالص و صافی از فرزندان اویند. و این معنی عترت و ذرّیّه و سلاله در زبان عرب است، و از خدای تعالی توفیق در همه امور صواب را به واسطه رحمتش خواستاریم. [1] شرح الابیات فی لسان العرب 11/ 339 و 9/ 281.