معرفت شناسى و فلسفه

برخى از مقدماتى كه براى تبيين مبادى فلسفى معرفت شناسى لازم است

موارد استعمال علم و معرفت

الف , علم به معناى ادراك مطلب كه ماهيت اصلى علم است ماهيت علم بر مصاديق مختلف آن قابل حمل است ب , هستى شناسى علم از مصاديق ماهيت علم بوده و از موارد استعمال لفظ علم نيز مى باشد اثبات هستى و نحوه هستى علم ج , مجموعه قضايايى كه پيرامون موضوع واحد شكل مى گيرند به عنوان مصداق ماهيت علم و مورد استعمال لفظ علم مى باشند د , مباحثى كه از تاريخ , گسترش زمينه ها و يا روشهاى يك علم و يا علوم مختلف بحث مى كند تاريخ علم فلسفه علم جامعه شناسى معرفت معرفت شناسى

معرفت و معرفت شناسى

بحث از هستى علم موخر از ادراك ماهيت علم است اثبات هستى علم مقدم بر مجموعه دانسته هايى است كه پيرامون يك موضوع خارجى شكل مى گيرند , معرفت شناسى موخر از مصاديق پيشين علم است

موارد استعمال معرفت و مغالطه هاى لفظى

خصوصيت علم و معرفت در استعمال هاى مختلف آن بى توجهى به خصوصيات گوناگون و مغالطه لفظى

مراتب معرفت

هر مرتبه موخر از مصاديق ياد شده علم مصداقى براى مرتبه پيشين نيز