قرآن كريم ايمان به غيب را ممكن دانسته و به آن فرمان مى دهد و از آن گروه كه بر اين فرمان امتثال ورزيده اند با عنوان مومنين حقيقى ياد كرده و مى فرمايد[ اولئك هم المومنون حقا

و در جاى ديگر از ايمان به غيب به عنوان ايقان ياد نموده و مى فرمايد[ تلك ايات القرآن و كتاب مبين هدى و بشرى للمومنين الذين يقيمون الصلاه و يوتون الزكاه و هم بالاخره هم يوقنون

تعبير موقن درباره مومنين در آيه از جهت اشاره به اين حقيقت است كه ايمان آنها متكى بر يقين است زيرا همانگونه كه گذشت , ايمان به هر چيز بدون علم اجمالى و يا تفصيلى به آن ميسر نيست , اگر ايمان اجمالى است به علم اجمالى بسنده مى نمايد و اگر ايمان تفصيلى است نيازمند به علم تفصيلى مى باشد , با علم اجمالى نمى توان ايمان تفصيلى داشت هر چند كه با علم تفصيلى مى توان ايمانى اجمالى داشت , و در هر صورت هرگز نمى شود با علم به شهادت و انحصارى دانستن شناخت به شناخت حسى ايمان به غيب و يا يقين به آن پيدا نمود , گرچه ممكن است با شناخت غيب و عدم حصر علم به شهادت , ايمان به غيب حاصل نشده و فقط ايمان به شهادت حاصل شود چنانچه قبلا بيان شد