قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند/ 1/ حافظ/ 452

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش/ 2/ حافظ/ 449

کوتاه دیدگان همه راحت طلب کنند/ 4/ سعدی/ 182

که ای بلند نظر پادشاه سدره نشین/ 1/ حافظ/ 449

گذشته زین جهان وصف سنانش/ 1/ فرید الدّین عطّار/ 302

گر آمدنم به خود بدی نامدمی/ 2/ منسوب به خیام// 200

گر بر فلکم دست بدی چون یزدان/ 2/ منسوب به خیام/ 163

گفت موسی ای خداوند حساب/ 19/ مولوی/ 208، 209

گنج و مار و گل و خار و غم و شادی بهمند/-/ سعدی/ 187

گوهر جام جم از کان جهانی دگر است/ 1/ حافظ/ 449

گوهر قیمتی از کام نهنگان آرند/ 1/ سعدی/ 183

گوهر معرفت اندوز که با خود ببری/ 1/ حافظ/ 450

مرا به کار جهان هرگز التفات نبود/ 1/ حافظ/ 93

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو/ 2/ حافظ/ 255، 450

مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش/ 2/ حافظ/ 453

من اگر باده خورم ورنه چه کارم با کس/ 1/ حافظ/ 452

من که امروزم بهشت نقد حاصل میشود/ 1/ حافظ/ 445، 451

من میخورم و هر که چو من اهل بود/ 2/ منسوب به خیام/ 141، 433، 435

موسییی نیست که دعوی انا الحق شنود/ 1/ حاج ملّاهادی سبزواری/ 454

میرود از سینهها در سینهها/ 1/ مولوی/ 222

میبینم نشاط عیش در کس/ 1/ حافظ/ 452

هر دم از عمر میرود نفسی/ 8/ سعدی/ 235

هر نقش را که دیدی جنسش ز لا مکان است/ 1/-/ 212

هست حیوانی که نامش اسغر است/ 11/ مولوی/ 181

همچنین تأویل قد جفّ القلم/ 8/ مولوی/ 393

همه عمر تلخی کشیده است سعدی/ 1/ سعدی/ 180

یار نزدیکتر از من به من است/ 2/ سعدی/ 281

یک دست به مصحفیم و یک دست به جام/ 1/-/ 562