در جای دیگر میگوید:

در جای دیگر میگوید:

با این تصریحاتی که خودش میکند چطور ما میتوانیم این توجیه را به این شکل بپذیریم؟

فرضیه چهارم : اشعار حافظ یکدست است و ظاهر آن حقیقت است

توجیه چهارم توجیهی است که بسیاری از نویسندگان زمان ما در واقع برای اینکه توجیهی از حافظ برای خودشان پیدا کرده باشند ذکر میکنند که اصلًا توجیه و تأویل نمیخواهد، ظاهر اشعار حافظ که این همه میستایی و میپرستی کرده و از شاهد و شاهدبازی و از عیش و از دم غنیمت شمردن سخن گفته است، همه حقیقت است و هرچه در این زمینهها گفته اصلًا فکر حافظ همین بوده و آن حرفهای عارفانه که حافظ در فلان شعر فلان نظر عرفانی را گفته یا در فلان شعر دیگر فلان مقام عرفانی را گفته، اینها توجیه و تأویل است، کسانی که به شعر حافظ علاقه میورزیدهاند و حافظ و شعر حافظ را دوست داشتهاند و نمیخواستند حافظ را به صورت یک فاسق و فاجر و مرد رند لاابالی معرفی کنند، ناچار