طبغش وقّاد بود و اكثر قصائدش در مدح پيشوايان دين است، ديوان شعرى فارسى داشته كه چاپ شده و از او است:

در حدود سال 1318 ه درگذشت. (نى و غيره)

جيلانى عبد القادر-

بعنوان محيى الدين، عبد القادر بن ابى صالح خواهد آمد.

جيلانى عبد المنعم بن عمر-

اندلسى المملكة ابو الفضل الكنية، غسانى القبيلة، از مشاهير ادبا و اطبّاى اندلس ميباشد كه در كحّالى و طبابت مهارتى بسزا و در فنون شعر و ادب دستى توانا داشت، بشام رفته، قصائدى در مدح صلاح الدين ايّوبى گفته و مورد عنايات وى گرديده است. تأليفات نافعه دارد:

1- تحرير النظر 2- تعاليق در طب 3- ديوان ادب السلوك 4- ديوان ترسل و مخاطبات 5- ديوان تشبيهات و الغاز و رموز 6- ديوان الحكم و ميزان الكلم 7- ديوان الغزل و التشبيب و الموشحات 8- ديوان المبشرات و القدسيات كه حاوى فتوحات صلاح الدين ايوبى و ظفر يافتن او بر فرنگيها در قدس خليل است 9- ديوان المشوقات الى الملا الاعلى 10- روضة المآثر و المفاخر من خصائص الملك الناصر 11- سر البلاغة و صنائع البديع فى فصل الخطاب 12- صفات الادوية المركبة 13- منادح الممادح 14- نوادر الوحى و از اشعار او است:

صاحب ترجمه بعد از سال ششصد هجرت وفات يافت. نگارنده گويد: ظاهر آن است كه عبد المنعم، جليانى بوده (بتقديم لام برى حطّى) كه منسوب است به جليانه (بكسر جيم) و آن حصنى است در اندلس و در قاموس الاعلام كه مأخذ شرح‌حال فوق است جليانى را به جبلانى اشتباه كرده و يا خود از اغلاط چاپخانه است و در اندلس موضعى جيلان نامى سراغ نداريم. (صد و ص 3112 ج 4 س)