شيخ عبد الحسين تهرانى شيخ العراقين و صاحب روضات الجنّات شد تا آنكه گوى سبقت از ديگر معاصرين خود ربود و تأليفات ساميه او برهانى متقن بر مراتب علميّه‌اش ميباشد:

1- اتحاد الوجود و الماهية كه در آن يكى بودن وجود و ماهيّت را مبرهن نموده و هردو قول باصالت يكى و اعتبارى بودن ديگرى را كه محل خلاف اكابر فلاسفه ميباشد ردّ كرده است 2- الاتقان در اصول فقه 3- الارث 4- الاستصحاب كه چاپ شده 5- اصالة البرائة 6- البيع كه چاپ شده 7- تفسير آيه نور 8- التوحيد 9- الخيارات كه چاپ شده است 10- رساله نحويه 11- الصلح 12- مباحث الالفاظ 13- محجة العلماء فى حجية القطع و الظن و الكتاب و الاجماع و خبر الواحد كه چاپ شده است 14- مناسك حج بطرزى عجيب 15- منظومة فى الكلام 16- منظومة فى النحو 17- ودائع النبوة فى الاحكام الشرعيه كه حاوى اكثر ابواب فقهيّه ميباشد و صلوة آن چاپ شده است. صاحب ترجمه شب چهارشنبه دهم شوال سال هزار و سيصد و بيست و يك از هجرت (1321 ه قمرى) قرين رحمت حق گرديد.

(اطلاعات متفرقه و ص 166 ج 1 عه و بعضى از مواضع ذريعه)

تيانى ابو غالب تمام بن غالب بن عمر-

قرطبى مرسى اندلسى، لغوى، معروف به تيّانى، از پيشوايان لغت و از مردم شهر قرطبه اندلس بود، در شهر مرسيه سكنى داشت، فنّ لغت را از پدرش و از ابو بكر زبيدى و گروهى از لغويّين ياد گرفت، كتابى در لغت تأليف داده و آن را تنقيح العين نام نهاد، فائده آن براى ارباب ادب و خداوندان دانش بسيار است و مانند آن در اختصار و كثرت فائده تأليف نشده و تمامى اهل فضل در مسائل لغت بقول وى وثوق و اعتماد زياد داشته‌اند. علاوه بر مراتب علميّه مذكور در فقه و ورع و ديانت نيز معروف ميباشد و در ماه جمادى الاولى يا اخره سال چهارصد و سى و شش از هجرت در شهر مرسيه از بلاد اندلس وفات يافت. ابن خلّكان گويد گمان دارم كه تيّانى منسوب به تين (بمعنى انجير) باشد (يعنى انجيرفروش) كه گويا اين شغل را داشته است. در روضات الجنّات گويد دور نيست كه تيّانى منسوب به تيّانه باشد كه معموره‌ايست در ظاهر قاهره مصر و الّا فروشنده تين را تيّان ميگويند بدون حرف نسبت. نگارنده گويد: انجيرفروش را تيّانى گفتن هم بملاحظه نسبت به صنف و نوع‌