نيز در سفينة الشعراء به بند از رازى نسبت داده است:

(ص 171 ج 1 مع و 20 سفينه)

بندنيجى‌

ابو بشر يمان بن ابى اليمان، شاعر، نحوى، كه در سال دويست تمام از هجرت در شهر بندنيج نامى از بلاد فرغانه نابينا زاييده شد، بسيار ثروتمند و از ملّاكين عجم بود، تمامى املاك و بساتين خود را كه از پدرش مانده بوده فروخته و هزينه علما و تحصيل علم كرد و در سال دويست و هشتاد و چهار از هجرت درگذشت. صاحب ترجمه ابن السكيت و ديگر علماى بصرى و كوفى آن عصر را ديده و كتاب التقفية و كتاب العروض و كتاب معانى الشعر، از تأليفات وى بوده و از اشعار او است:

نيز از او است:

(ص 56 ج 2 جم و 122 ف)

بنده تبريزى ميرزا محمد رضى-

پسر ميرزا محمد شفيع، هردو خط نستعليق و شكسته را خوب مينوشت، و كتاب زينة التواريخ از او است، در سال هزار و دويست و بيست و دو از هجرت (1222 ه ق) درگذشت و بهرسه زبان عربى و پارسى و تركى اشعار خوب ميگفته و از او است: