محكوم بحبس گرديد و در قلعه آنقره محبوس شد و بفاصله يك روز در زندان جان داد.

(ص 439 ج 1 س)

انقروى محمد افندى-

از اكابر علماى عهد سلطان محمد خان رابع ميباشد كه ديرگاهى در بروسيه و مصر و استانبول قضاوت نمود، اخيرا عسكر آناطولى بدو مفوض شد و عاقبت بمقام شيخ الاسلامى رسيد و در ذى الحجّه سال هزار و نود و هشت از هجرت (1098 ه قمرى) درگذشت. (ص 439 ج 1 س)

انگجى ابو الحسن حسينى-

در باب كنى بهمين عنوان مذكور خواهد شد.

انماطى‌[1]

انماطى ابو الحسن احمد بن عبد اللّه-

بن محمد بن عبد اللّه، معروف به لاعب، بفرموده فاضل محدّث معاصر، از محدّثين شيعه ميباشد كه از جمعى كثير از ايشان استماع حديث كرده و خطيب بغدادى هم از وى استماع نموده و صحيح الحديث بودنش را گواهى مينمايد. وى در هفتم ذى القعده سال چهارصد و سى و نه از هجرت (439 ه ق) در هشتاد و دو سالگى در بغداد وفات يافت و در مقابر قريش مدفون گرديد.

انماطى ابو القاسم عثمان بن سعيد بن بشار-

از اكابر فقهاى شافعيّه ميباشد، فقه را از مزنى و ربيع بن سليمان مرادى اخذ و نخستين سبب رغبت مردم بغداد در خواندن و حفظ كردن كتب شافعى بود و در شوال سال دويست و هشتاد و هشت هجرت (288 ه قمرى) درگذشت. (ص 337 ج 1 كا)

انوار تبريزى‌

از شعراى ايرانى عهد تيمور لنگ ميباشد، مدتى در خدمت شيخ صدر الدين اردبيلى بود، پس به هرات و گيلان رفته و كسب كمالات ظاهرى و باطنى نمود و طرف توجه عموم گرديد، عاقبت در قصبه جام اقامت كرده و هم در آنجا وفات يافت و از اشعار او است:

[1]- انماطى- منسوب به انماط است كه بزبان مصريها، بساط و بالش و مخده و اقسام فرش و گستردنى را گويند و فروشنده آنها را انماطى نامند.