نيز از او است:

(ص 139 ج 1 مع و غيره)

ازرى شيخ كاظم بن حاج محمد-

بن حاج مراد بن حاج مهدى (يا بالعكس حاج مهدى بن حاج مراد) تميمى بغدادى، معروف به ازرى شاعرى است از عرب كه اديب اريب فاضل كامل منشى بليغ مدّاح اهل بيت طهارت و صاحب قصيده هائيّه معروف ميباشد. صاحب جواهر، اجر و ثواب اخروى آن قصيده را بر اجر جواهر الكلام كه نظير آن در فقه جعفرى تا حال تأليف نشده ترجيح داده و تمنّى مى‌كرده است كه آن قصيده در نامه اعمال او و كتاب جواهر الكلام او هم در نامه اعمال ازرى بودى.

ازرى علاوه بر قصيده هائيّه مزبور كه قصيده ازريه هم گويند ديوان مطبوعى نيز دارد كه در سال 1320 ه قمرى در بمبئى چاپ شده است. يكى از قصائد او نيز كه در مدح حضرت رسالت ص ميباشد با تخميسات شيخ جابر بن عبد الحسين كاظمى در سال هزار و سيصد تمام هجرت بنام قرآن الشعر الاكبر و فرقان الفصل الازهر در بمبئى چاپ شده و همين قصيده داراى بيشتر از هزار بيت بوده است. خود ازرى در طومارى نوشته و دفنش كرده بوده و بعد از وفات او بيرونش آوردند كه قسمتى از آن ضايع شده بود و بهمان‌طور بدست سيد صدر الدين عاملى افتاده و همان مقدارى را كه بقرار مذكور با تخميسات جابر چاپ شده‌