(4) فك ختم فص ادريسى‌

1/ 4 بدان همان گونه كه ثبوت مناسبت بين صفت سبوحى و نوح عليه السلام را بيان داشتيم، همين طور شيخ- كه خداى از وى خشنود باد- إدريس را پس از نوح عليهما السلام به واسطه اشتراكى كه بين آن دو واقع است ذكر كرده، زيرا صفت قدوسى [كه در فص ادريسى است‌] پس از صفت سبوحى- در معنى و مرتبه- قرار دارد، چون سبوح يعنى مبرا و منزه از اينكه به او نقصى وارد شود و قدوس يعنى پاك و طاهر از آن چه كه توهم امكان ورود نقص كوچكى در او- كه موجب عيب گردد- برود. و آيات مختلفى در قرآن عزيز آمده كه دلالت بر آگاهى دادن از اين مقام است، از جمله بيان الهى است كه:

سُبْحانَهُ وَ تَعالى‌ عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا كَبِيراً [إسراء/ 43: منزه است و از آن چه مى‌گويند بسيار برتر است‌] و امثال اين آيات، و همين طور در احاديث و نيايشهاى پيغمبر صلى الله عليه و آله نيز آگاهى دادنهايى كه دلالت بر اين مقام دارد، آمده است.

2/ 4 از جمله اينكه پيغمبر صلى الله عليه و آله جبرئيل را پرسيد: آيا