(15) فك ختم فص عيسوى‌

1/ 15 بدان كه لفظ نبى، هم با همزه و هم بدون همزه وارد شده است:

با همزه مشتق از «نبأ» يعنى خبر دادن است و بدون همزه مشتق از «نبا ينبو» يعنى بالا رفت. و مقصود شيخ ما- كه خداوند از او خشنود باد- از قرين و جفت قرار دادنش اين حكمت را به نبوت يعنى خبر دادن، نيست. براى اينكه تمام پيغمبرانى را كه در اين كتاب نام برده همگى در اين امر [: نبوت‌] مشتركند، و مقصود او معنى رفعت و بزرگى [و مقام عالى‌] بوده است. و بزودى معنى رفعت و غير آن از صفاتى كه اختصاص به حضرت عيسى عليه السلام دارد- آن مقدارى را كه خداوند بيانش را آسان سازد- پس از آوردن مقدمه‌اى كلى كه اشتمال بر اسرارى چند داشته باشد، بيان خواهم كرد تا در فهم آن چه كه در شأن حضرت عيسى عليه السلام و اسرار رفعت و بزرگى‌اش كه بيان مى‌دارم بدان استعانت و يارى جسته شود.

2/ 15 گويم: بدان كه موجودات، در شرف [: بلندى‌] و پستى و نقص و كمال داراى درجات متفاوتى هستند. پس هر موجودى كه وسايط بين او و