(1). «فك» در لغت به معناى گشودن و بازكردن و «ختم» به معناى مهر است. بنا بر اين، فك ختم يعنى برگرفتن مهر از سر اين فص كه اختصاص به پيغمبر مذكور در آن دارد و بيان اسرار و رازهاى آن فص كه شيخ أكبر رضى الله عنه به طور اجمال و فشرده و با زبان رمز و اشاره در اين فص از كتاب فصوص الحكم بيان داشته است، چون خود در همين مقدمه مى‌فرمايد: اين مانند مهر (إمضاء) است بر آن چه از مقام كه هر يك از آنان (پيغمبران) حايزند.

(2) شيخ أكبر محى الدين اعرابى قدس سره هر كلمه را كه بيان حكمت و نام يكى از پيغمبران است قرين و همدم يك كلمه ديگر قرار داده كه حكمت الهيه در كلمه آدميه مربوط به اين فص است، و چون در تمامى هر يك از اين فكوك، حكمت قرين با نام آن نبى- كه شيخ در اطراف آن و علت و رمزش فراوان سخن دارد- خواهد آمد، لذا براى تسهيل كار خوانندگان عزيز، تمامى بيست و هفت حكمت قرين با نام پيغمبر مذكور در فص مختص به او را در اينجا ذكر مى‌كنيم:

(1)- حكمت الهيه در كلمه آدميه، 2- حكمت نفثيه در كلمه شيثيه، 3- حكمت سبوحيه در كلمه نوحيه، 4- حكمت قدوسيه در كلمه ادريسه، 5- حكمت مهيميه در كلمه ابراهيميه، 6- حكمت حقيه در كلمه اسحاقيه، 7- حكمت عليه در كلمه اسماعيليه، 8- حكمت روحيه در كلمه يعقوبيه، 9- حكمت نوريه در كلمه يوسفيه، 10- حكمت احديه در كلمه هوديه، 11- حكمت فاتحيه‌