تجربه ديني و استدلال برهاني

فقدان تفکر عقلي و ضعف مباني فکري تام فلسفي ، گروهي از انديشمندان و متکلمان مسيحي را به سوي برخي مواعظ خطابي و گفته هاي بي بهره از اتقان برهاني سوق داده و پس از آن گفت و گو هاي آشفته و بي ساماني بين طرفداران و مخالفان آن در گرفته است .

از جمله براهيني که فاقد صورت فلسفي و برهاني است ، استدلالي است که « برهان تجربه ديني » نام گرفته است و بر تجربه ها ، دريافت ها و شهودهاي افراد نسبت به واقعيتي استوار است که از ارزش و قداستي عميق برخوردار است . 1

گر چه برهان عقلي بر امکان معرفت شهودي نسبت به حقيقت هستي گواهي مي دهد ؛ ليکن اولاً شهود داراي مراتب و مراحل مختلفي است و تنها در برخي مراحل ، صاحب کشف در مرتبه شهود از يقين برخوردار است ، و شهودهاي جزيي و متزلزل حتى در حين مشاهده ، با يقين قرين نيست و ثانياً شهود عارف براي کسي که از آن محروم است ، معرفت يقيني به دنبال نمي آورد ؛ هر چند که محروم از شهود ، در برخي موارد ، نمي تواند برهان يقيني براي انکار يا بطلان مشهود ديگران اقامه کند .

کسي که از شهود بي بهره است ، تنها در صورتي مي تواند به مشهود ديگري