اگر نظم وجود داشته باشد ، شر نيز در صورت موجود بودن ، در قالب همان نظم عمل مي کند يا بر اساس غايتي که دارد ، شکل مي گيرد ؛ حيواني که سَم دارد ، براي توليد سَم ، هر غذايي را نمي خورد و هر غذايي را به سم تبديل نمي کند ، بلکه او نيز در حلقه منظم ارتباطات عمل کرده و در چارچوب نظم موجود سَم توليد نموده و با آن به افساد مي پردازد .

برهان نظم در صورتي آسيب مي بيند که يا وجود غايت و هماهنگي در موجودات انکار شود يا نظم موجود به ناظم و مدبري فراتر از آنکه بر خلاف موجودات طبيعي و امکاني ، غايت بالذات بوده يا آنکه از علم و آگاهي برخوردار است ، استناد پيدا نکند . غرض آنکه بود يا نبود شر ، به برهان نظم در محدوده نتايجي که از آن انتظار مي رود ، خلل وارد نمي کند .

گمان مي رود کساني که بر برهان نظم ، از جهت شرور ، اشکال نموده اند ، به محدوده برهان نظم و آنچه از آن انتظار مي رود ، توجه نکرده اند . 1

بود يا نبود شر در عالم و چگونگي توجيه آن در محدوده نظام احسن ، از مسائلي است که مباحث و براهين مختص به خود را طلب نموده و استدلال هاي مربوط به آن ، به موازات برهان نظم و تقريرهاي مختلف آن به حيات خود ادامه مي دهد .