ادب انبيا و اوليا عليهم السلام با حق سبحانه

قرآن را مادبه الله شناخته ايم به هر دو معناى مادبه : يكى اينكه سفره پرنعمت و بركت الهى است , و ديگر اينكه ادب آموز و ادب كننده است . اكنون , به عنوان مزيد بصيرت , از ادب انبيا و اوليا با خداى سبحان اشارتى مى نماييم كه

سرمايه را هر و حضور و ادبست *** آنگاه يكى همت و ديگر طلبست

ناچار بود و رهرو ازين چار اصول *** ورنه به مراد دل رسيدن عجبست

از وظايف اوليه جويندگان معارف و پويندگان راه رستگارى آشنايى و انس با كتب اخلاقى اصيل اسلامى است , كه در عداد طبقه اولاى آنها ارشاد القلوب , تصنيف حسن بن ابى الحسين محمد ديلمى است , چنانكه در اول باب دوازدهم آن خود را اين چنين نام برده است . اين كتاب شريف در السنه اهل فضل به ارشاد القلوب ديلمى شهرت دارد . آن جناب در ماته هشتم مى زيست , و از مفاخر اماميه است , و ارشاد القلوب نيز از احسن كتب اماميه است , و جزء اول ارشاد القلوب پنجاه و چهار باب در حكمت عملى است , و آنچه شهرت دارد همين قسم آن است .

باب چهل و نهم آن كتاب در ادب مع الله است , و در اين موضوع مهم بحثى شايسته نموده است و معارفى بايسته آورده است .