وقتى امام باقر سلام الله عليه رحلت فرمودند سالم بن ابى حفصه به حضور امام ششم سلام الله عليه رسيده و گفت آن كسى كه ما را از سخنان پيامبر با خبر مى كرد و با اينكه پيامبر ( ص ) را ادراك نكرده بود قال رسول الله ( ص ) مى گفت و مورد سؤال كسى قرار نمى گرفت ارتحال كرد و مرد . و مانند او هرگز ديده نمى شود امام صادق عليه السلام لحظه ساكت شد سپس فرمود : قال الله كذا . سالم بن ابى حفصه گفت : امام باقر ( ع ) بدون واسطه از پيامبر ( ص ) نقل مى كرد و امام صادق ( ع ) بدون واسطه از خداوند نقل كرده است [37] .

منظور اين است كه آنچه كه در سوره هل اتى آمده است بيانگر بلندترين مقام شامخ امام ( ع ) نيست , اين را شاگردان آنها هم داشتند . وقتى نان ها را بردند و به يتيم و اسير و مسكين دادند حرف همه شان اين بود كه انما نطعهكم لوجه الله لانريد منكم جزاء و لاشكورا [38] . حرف فضه هم همين بود , پس يك آدم عادى در اثر تربيت اهل بيت عليهم السلام مى تواند به اين جا برسد كه به سر روزه راه پيدا كند كه ( الصوم لى) . ما خود را پائين نياوريم , حداقل اين است كه بتوانيم در حد اين بانوى تربيت شده قدم برداريم , و نگوئيم راه باز نيست , ما كجا و آنان كجا , بله ما كجا و ائمه كجا صحيح است , اما ما كجا و شاگردان ائمه كجا درست نيست .

در اين بيان فرمود : ( الصوم لى ) روزه مال من است و من شخصا جزاى روزه دار را مى دهم . و جزاى روزه دار را به غير خودم واگذار نمى كنم . درباره اعمال ديگر , ملائكه الهى هنگام مرگ به بعد به استقبال مؤمنين مى آيند و مى گويند سلام عليكم طبتم فادخلوها خالدين [39] . درهاى بهشت را باز مى كنند و