كرامت مخصوص فرشتگان است اما در قرآن خطاب به ما فرمود روزه بگيريد تا كريم بشويد . يعنى تا با تقوا بشويد , كه تقوى محور كرامت است , آنگاه انسان كريم گناه نمى كند براى اينكه با كرامت او سازگار نيست , نه براى اينكه جهنم مى رود و نه براى اينكه بهشت برود , بلكه چون انسان است گناه نمى كند .

امام صادق سلام الله عليه فرمود : ما كه خدا را عبادت مى كنيم چون خدا را دوست داريم : لا نعبد هم الا حبا , هل الدين الا الحب [6] , و ان هذا المقام مكنون لا يمسه الا المطهرون [6] . و اين جزء اسرارى است كه هر كسى به آن اسرار دسترسى پيدا نمى كند . همانطورى كه باطن قرآن در كتاب مكنون است : لا يمسه الا المطهرون , پرستش دوستانه هم چنين است , يعنى براى هر كسى مقدور نيست كه دوست عبادت باشد و معبود را دوست داشته باشد . خدا آرزوى افراد با اشتياق است . بمحبتك يا اهل المشتاقين [7] . شوق آن است كه انسان را بسوى خدا بكشاند , نه شوقا الى الجنة باشد [8] . و او آرزوى مشتاقان است . امل غير از رجاء