و الذين يصدقون بيوم الدين [9] , نمازگزاران كسانى هستند كه به قيامت باور دارند , چون ياد معاد است كه انسان را طاهر مى كند , و همه مشكلات بر اثر فراموشى قيامت است . وقتى قرآن علت تبهكارى تبهكاران را مى شمارد , مى فرمايد : لهم عذاب شديد بما نسوا يوم الحساب [10] . چون روز حساب را فراموش كردند تن به گناه دادند . نمازگزار قيامت را فراموش نمى كند , آن را باور دارد .

والذين هم من عذاب ربهم مشفقون [11] , اينها از عذاب خداى سبحان هراسناك اند . نماز آن است كه انسان را از قيامت هراسناك كند . نماز آن است كه انسان را به ياد معاد متذكر كند .

ان عذاب ربهم غير مامون [12] . چه كسى در امان است كه گرفتار عذاب خدا نشود , مگر انسان برگه ايمنى دريافت كرده است .

آنگاه قرآن در تتمه بيان خواص نماز مى فرمايد : والذين هم لاماناتهم و عهدهم راعون [13] , آنانكه امانتهاى خود را , چه مالى و چه غير مالى , رعايت مى كنند و تعهداتى را كه دارند , چه بين خود و خدا و چه بين خود و ديگران , عمل مى كنند . خدا آن قدر به ما نزديك است كه به ما مى فرمايد با من عهد ببنديد , مرا طرف معامله خود قرار بدهيد . برخى از بزرگان رساله هايى نوشته اند به نام( رساله عهد) . يكى از اينها نوشته ابن سيناست كه تعهدات خود را در آن رساله بيان مى كند . اينان عهد مى كنند كه زبان جز به ذكر حق باز نكنند , عهد مى كنند كه در مجالس گناه شركت نكنند , عهد مى كنند كه در محافلى كه سودى ندارد حضور پيدا