گفتار بيست و سوم

ماه مبارك رمضان يك حقيقت و باطنى دارد كه اين حقيقت در قيامت ظهور مى كند . ماه مبارك رمضان را امام سجاد سلام الله عليه عيد اولياء الله مى داند . در صحيفه سجاديه دعائى است بنام دعاء وداع ماه مبارك رمضان . در مقدمه اين دعاء حضرت سجاد ( ع ) كليات نعمت هاى الهى را مى شمارد و اينكه بخشش هاى خداى سبحان ابتدائى است , نه روى استحقاق . بعد از آن مقدمه مى فرمايد : يكى از بهترين بخشش هاى خداوند سبحان , ماه مبارك رمضان و روزه در اين ماه است : ( و انت جعلت من صفايا تلك الوظائف و خصائص تلك الفروض شهر رمضان و قد اقام فينا هذا الشهر مقام حمد و صحبنا صحبة مبرور ) [1] . خدايا نعمت هاى فراوانى به ما دادى . يكى از آن برجسته ترين نعمت ها ماه مبارك رمضان است و يكى از بهترين فضيلت ها روزه اين ماه است كه نصيب ما كردى , و هيچ زمانى به عظمت زمان ماه مبارك رمضان نيست , گذشته از آن كه شب قدر را در آن قرار دادى . اين ماه را ظرف نزول قرآن كريم قرار دادى كه اين فيض در اين ماه نازل شده است . اگر كسى با قرآن باشد همراه قرآن بالا مى رود , و اين را بر ملت مسلمان منت نهادى زيرا ديگر ملل در ماه مبارك رمضان روزه نمى گرفتند و اين نعمت را مخصوص مسلمين كردى .