چه چيزى باعث مى شود كه ما خدا را نشناسيم با اين كه او نور السموات و الارض است [24] ؟ اين گرد و غبار خود ما است كه نمى گذارد ما خدا را ببينيم وگرنه او كه نقاب و پرده ندارد كه : غبار ره بنشان تا نظر توانى كرد [25] .

ما براى اين كه ببينيم آيا خدا را مى شناسيم يا نه , اين بيان از امام صادق سلام الله عليه مى تواند راهگشا باشد . فرمود : اگر شما خواستيد دعاى شما مستجاب بشود , از آنچه كه پيش غير خدا است نااميد بشويد .

قال ابوعبدالله جعفر بن محمد عليهما السلام اذا اراد احدكم ان لا يسال الله تعالى شيئا الا اعطاه فليياس من الناس كلهم و لا يكون رجاء الا من عندالله عزوجل فاذا علم الله عزوجل ذلك من قلبه لم يسئل شيئا الا اعطاه فحاسبوا انفسكم قبل ان تحاسبوا فان فى القيامة خمسين موقفا . كل موقف مثل الف سنة مما تعدون ثم تلى هذه الايه : يوم كان مقداره خمسين الف سنة [26] .

اگر كسى خواست طورى مسئلت كند كه هر چه از خدا خواست خدا عطا فرمايد , از همه نااميد باشد . چطور انسان وقتى غرق شد ديگر به جائى تكيه ندارد . آنگاه ( دعوا الله مخلصين له الدين) همان حال را هم در جريان عادى داشته باشد . فرمود : از همه مردم نااميد بشويد تا خدا به سؤال شما پاسخ بدهد . از خودمان , از كارمان , از قدرت و مقاممان قطع علاقه كنيم و بعد مسئلت كنيم . ياس از غير خدا و اميد به خدا زمينه استجابت دعاء را فراهم مى كند و وقتى خدا از قلب او اين معنا را آگاه شد كه او به خدا اميد دارد و از غير خدا نااميد است ,