اگر خداوند اهل قسط و عدل را دوست دارد , اهل قسط و ظلم را دشمن دارد , و آنها هيزم افروخته جهنم اند . بسيارى از كارهاى ماست كه به صورت آتش بر دوش , انباشته است و ما احساس نمى كنيم . معلوم مى شود اگر كسى نماز خواند نه تنها گرفتار گناهانى بعد از نماز نمى شود بلكه آتشهايى را نيز كه قبلا روشن كرده است خاموش مى كند و مى شود( نور) .

از امام صادق سلام الله عليه نقل شده است كه اگر خداوند سبحان بخواهد بركتى به انسان مرحمت كند آن را در بهترين حال عطا مى فرمايد , و بهترين حالت در محراب بودن و در جنگ با دشمن درونى است . خداى سبحان اگر به زكريا , يحيى را مرحمت كرده است در حال عبادت اين بشارت به او داده شده است . قال الصادق عليه السلام : ان طاعة الله عزوجل خدمته فى الارض و ليس شى ء من خدمته يعدل الصلوة فمن ثم نادت الملائكه زكريا عليه السلام و هو قائم يصلى فى المحراب [14] , طاعت خداوند آن است كه در زمين انسان خداوند را خدمت كند و چيزى از خدمت او به اندازه نماز نمى ارزد و به همين جهت بشارت در حال عبادت به زكريا داده شده است .

يحيى ( ع ) هم شهيد است و ما او را به عنوان يحياى زاهد مى شناسيم . و اگر كسى اين توفيق را داشت كه در راه دين با سلاح فداكار باشد , در كنار اين سلاح گيرى آن معرفت كه سلاح عقل است لازم است .

از امام صادق عليه السلام در ذيل آيه كريمه خذوا ما آتيناكم بقوه [15] سؤال شده است كه آيا منظور و مقصود قوت قلب است يا قوت بدن . حضرت فرمودند : قوت قلوب و ابدان هر دو است [16] . آنگاه يحيى عليه السلام كه