معناى القارعه وماالقارعة

اين جا فرمود( : القارعة . ماالقارعة ) كوبنده يى , چه كوبنده يى , حال چه چيزى را مى كوبند ؟ آيا تنها انسان را مى كوبند ؟ تنها كوه و زمين را مى كوبند ؟ تنها منظومه شمسى را مى كوبند ؟ تنها اين آسمان هايى را كه رصدخانه هاى بشرى تا به حال كشف كرده است مى كوبند ؟ چه چيزى را با چه وسيله يى مى كوبند و براى چه مى كوبند ؟ آن روز عالم طبيعت كوبيده مى شود . روزى كه( يكون الناس كالفراش المبثوت ) [1] انسانها مانند ملخ ها يا پروانه هاى پراكنده , سراسيمه نمى دانند كجا بروند( . وتكون الجبال كالعهن المنقوش ) [2] اين كوه هاى استوار كه محكم است و در دنيا به عنوان رواسى [3] و ميخ هاى زمين قرار گرفته كه جلوى اضطراب زمين را بگيرد , در آن روز معلوم مى شود كه اين سلسله جبال مانند پنبه هاى ندافى [4] شده , سبك است( . فاما من ثقلت موازينه ) [5] . در روز قيامت كسى كه موازين و اعمال نيك اش سنگين باشد( فهو فى عيشة راضية ) [6] . داراى زندگى خوب و راحتى است . اما كافر در همه حال در تنگى و فشار است .

در دنيا كه هست در تنگى است . در قبر و برزخ هم در تنگى است .